Martin Kok had die middag met collega-journalisten gegeten en gemeld dat hij later die avond nog even naar seksclub Boccaccio in Laren zou gaan, zijn favoriete bordeel.
Hij werd begeleid door een Schot genaamd Christopher H.
De schoten vielen tegen 23.30 uur op de parkeerplaats van het glijhuis; Kok zat in de wagen van zijn 80-jarige vader.
Een beruchte zaak overigens, dat Boccaccio.
Het was niet de eerste aanslag op Kok. In november 2015 werden zijn huis en auto beschoten.
En in juli 2016 werd onder zijn auto een bom aangetroffen, die maar net op tijd werd ontdekt.
Ook op de avond dat Kok werd doodgeschoten was al een aanslag op hem gepleegd, ná het etentje met collega-journalisten maar nog voor hij naar Laren ging.
Kok was nog even met genoemde Christopher H. naar een hotel aan de Prinses Irenestraat in Amsterdam-Zuid gegaan en had daar in de lobby zitten praten.
Toen de twee weer naar buiten kwamen, rende - zo is op beelden uitgezonden door Opsporing Verzocht te zien - een man vanuit zijn rug op hem af en richtte een vuurwapen op zijn hoofd.
Maar er volgde geen schot. Of het vuurwapen weigerde of de dader bedacht zich. Vermoedelijk het eerste.
Kok intussen, had niets door. Ook Christopher H. niet.
Of wist H. wat ging komen?
Op zijn website noemde Kok criminelen bij naam en toenaam en publiceerde hij verhalen die hij binnenkreeg zonder ze te controleren. Dat wekte de woede van die criminelen. Onder hen Ridouan Taghi uit Vianen bij Utrecht, een zoon van Marokkaanse gastarbeiders die inmiddels op de nationale opsporingslijst stond.
Kok citeerde op zijn website bijvoorbeeld iemand die Taghi goed zou kennen, iemand die hij Ali Bombali noemde:
'Zo verteld [Ali Bombali] dat deze Redouan Taghi Vastgoed,clubs,coffeeshops horica en noem maar op bezit. Ook heeft hij voor Redouan Taghi cocaïne transporten gereden en heeft hij Redoan Taghi voor het laats gezien in toen ze smaken wat hadden gegeten en over zaken praten in Marrakesh en daar was ook Youssef bij die als een soort lijfwacht voor Taghi fungeert.'
Kok noemde Ridouan Taghi verder onder meer opdrachtgever van liquidaties, zoals deze.
Taghi spande via zijn advocaat Inez Weski een proces tegen Kok aan, maar verloor. Sindsdien vreesde Kok door Taghi te worden geliquideerd.
Voor de moord op Kok werden in 2018 twee mannen aangehouden, Zakaria A. en Achraf B. uit Utrecht.
Maar tot een rechtszaak kwam het vooralsnog niet.
Zakaria A. was ook verdachte van de moord op Ranko Scekic - de volgende liquidatie die door Kok op het conto van Ridouan Taghi was geschreven.
A. is overigens bevriend met Anouar B., de man die verdacht werd van betrokkenheid bij het plaatsen van die bom onder de auto van Kok.
B. werd toen ook vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs.
En die Anouar B. is inmiddels in Marokko veroordeeld voor de moord op de zoon van een rechter in Marrakech.
Dat was een persoonsverwisseling: de daders moesten de Nederlands-Turkse crimineel Mustafa E. hebben.
De Telegraaf meldde in juli 2018 dat Anouar B. tegenover de Marokkaanse politie zou hebben verklaard dat Achraf B. ten tijde van de moord op Martin Kok in de buurt van sekshuis Boccaccio was en dat Taghi de opdracht tot die liquidatie had gegeven.
Advocaat Guy Weski van Taghi bracht daar tegenin dat Anouar B. door de Marokkanen was/werd/wordt gemarteld.
Op 3 oktober 2018 maakte het OM op een regiezitting bekend dat Achraf B. in zijn cel was aangehouden. Voor een nieuw feit dus, maar welk wilde het OM niet zeggen.
Wel werd duidelijk dat de telefoon van B. op de dag van de moord op Kok met Kok was meegereisd.
Met andere woorden: B. was in de buurt van Kok tijdens de aanslag die dag bij hotel Citizen M en tijdens de moord zelf. Hij zou in de wagen vlak bij de seksclub hebben zitten wachten op wat komen ging.
Crimesite.nl ontvouwde op de dag van die regiezitting een interessante theorie: de aanslag bij hotel Citizen M. zou door twee mannen uit Rotterdam zijn gepleegd. De moord later die avond zou dan door Gerel Palm zijn uitgevoerd.
Zie de Nationale Opsporingslijst.
Palm pleegde in deze theorie vervolgens op 11 december 2016 te Noordeloos een aanslag op de twee Rotterdammers die de mislukte aanslag op Kok bij het Citizen M hadden gepleegd.
Maar die overleefden.
Indien juist, dan is het mogelijk dat Palm de Rotterdammers als lastige getuigen zag en uit de weg wilde ruimen.
Maar dan faalde hij jammerlijk.
In 2020 meldde De Telegraaf de arrestatie van Aleksejs Rustanovs. De Let werd volgens de krant opgepakt in een hotel in Turijn, waar hij zich had ingecheckt onder de naam Christopher H.
Later bleek het om H. zelf te gaan, de man met wie Martin Kok naar de seksclub in Laren was gegaan.
Voluit Christopher Hughes.
Hughes werd ervan verdacht Kok in opdracht naar de seksclub te hebben begeleid, opdat de moordenaar van Kok wist hoe laat het beoogde slachtoffer daar zou zijn.
In maart 2022 werd Hughes in Schotland berecht voor zijn rol in de moord: de rechtbank stelde vast dat hij Martin Kok inderdaad naar seksclub Boccaccio had gelokt, wetende dat hij daar zou worden doodgeschoten.
Hij kreeg levenslang. Over 25 jaar kan hij een verzoek tot vrijlating onder voorwaarden indienen.
Niet eerder. En garanties heeft hij niet.
Hier een artikel van de BBC over de handel en wandel van Christopher Hughes. Hij verdiende 40.000 pond per week.
In juni 2022 eiste het Openbaar Ministerie levenslang tegen Taghi, Saïd Razzouki en diens broer Mohamed Razzouki alsmede drie anderen.
Taghi werd niet alleen vervolgd voor de moord op Martin Kok, maar onder meer ook voor de liquidatie van spy shop-eigenaar Ronald Bakker op 9 september 2015 in Huizen, Samir Erraghib op 17 april 2016 te IJsselstein, Ranko Scekic op 22 juni 2016 te Utrecht en Hakim Changachi, begin 2017 te Utrecht.
De uitspraak was op 27 februari 2024: levenslang.
Ook Saïd Razzouki kreeg levenslang, zijn broer Mohamed 27 jaar.
Achraf B. kreeg 29 jaar en 2 maanden.
Martin Kok was trouwens zelf tweevoudig moordenaar. In 1989 sloeg hij Peter Giesbergen dood. Dat gebeurde op 12 februari van dat jaar bij café De Blokhut in Purmerend.
De 21-jarige Giesbergen was een vechtersbaas. Hij, zijn broer Johan en anderen lokten vaak ruzie uit. Gewapend met messen en traangas gingen ze naar de disco. Een man die in een lokaal blaadje had gesuggereerd een buurtwacht tegen ze in het leven te roepen, werd zwaar mishandeld.
Nadat de broer van Martin Kok in elkaar was geslagen, werd besloten wraak te nemen. Kok liep de horeca van Purmerend af en signaleerde Peter Giesbergen in café De Blokhut. Op een barkruk. Volgens De Telegraaf sloegen Dino Soerel en een derde verdachte Peter Giebergen in elkaar en voetbalden zij nog even met diens hoofd, voordat Kok die barkruk met grote kracht op zijn hoofd liet neerdalen Ze lieten Giesbergen voor dood liggen.
Het gerucht ging dat Kok zijn beide medeverdachten 1000 gulden had betaald, althans beloofd om Giesbergen te mishandelen. In ieder geval kregen beiden 5 jaar gevangenisstraf. Kok ging niet in hoger beroep, Soerel wel: 4 jaar.
Het was niet de laatste moord die Kok pleegde. Op 24 juli 2001 stoorde hij zich aan de nieuwe vriend van zijn ex: Michael Priem van der Star, doorgaans afgekort tot Mike Priem; een taxichauffeur. Toen die hem in de woning van de vriendin aan de Fruitlaan in Zwaag met een schroevendraaier aanviel, schoot Kok hem dood: 14 jaar.
Een jaar geleden zette Kok een foto van het slachtoffer op zijn misdaadsite vlinderscrime.nl. En niet alleen die foto: ook het geluidsfragment waarin zijn ex vriendin de politie belt.
Martin Kok was de site begonnen in 2015. Ze werd snel populair, ook al omdat Kok doorgaans de volledige achternamen van verdachten 'afdrukte' en hun portretten niet balkte. Verder plaatste hij 'geheime' processtukken online.
Daarop ontving Kok dus diverse bedreigingen. Korte tijd werd hij daarom door de overheid beveiligd.
Maar dat duurde niet lang: 'Ik heb geen beveiliging meer, want daar hou ik niet van. Soms zijn ze nog bij me als ik naar een rechtszaak ga, maar niet elke dag meer. Ik word er gek van. Bovendien, ik ben zelf twintig jaar boef geweest en ik heb die spanning nodig.'
Was hij bang?
'Nee, ik ben eigenlijk nooit bang. Ik wil niet dood en ik ga het ze ook niet makkelijk maken, maar bang ben ik niet.'
