Ze hadden ruzie over een brief.
Meer bepaald: over de schuld waarover die brief ging.
Zijn schuld. Aan haar. 11.000 euro.
De twee - Joke en Thomas geheten - hadden namelijk een samenlevingscontract gesloten en daarin was bepaald dat de huishoudelijke kosten gedeeld zouden worden.
Ieder de helft.
Maar daar had Thomas zich niet aan gehouden. Vandaar de schuld.
En dus had Joke een notaris gevraagd Thomas een brief te sturen.
Een sommatie.
Als hij zou betalen, zou zij bekijken of er nog leven in hun relatie zat.
De ruzie naar aanleiding van die brief ontstond bovenaan de trap en beiden vielen naar beneden.
Toen hij weer bij bewustzijn kwam, was zij dood.
Althans, dat verklaarde Thomas van der H. in juli 2024 voor de rechtbank.
Hij was na de vondst van Joke aangehouden, werd na vijftig dagen weer vrijgelaten omdat het Openbaar Ministerie de mogelijkheid openhield dat het (inderdaad) een ongeluk was...
,,,en weer aangehouden.
De doodsoorzaak stond ook ter zitting nog niet vast. Maar volgens de patholoog was verwurging de waarschijnlijkste doodsoorzaak. De vrouw had een gebroken tongbeen.
Het OM eiste 11 jaar.
De rechtbank veroordeelde de man tot 8 jaar.
Daarbij accepteerde de rechtbank dat de doodsoorzaak niet vaststond.
Maar stelde ook vast dat de verwondingen van de vrouw niet overeenkwamen met een val van de trap en dat de verklaringen van de verdachte niet consistent waren.
