De Surinaamse Sumanta Bansi (22) verdween op 18 februari 2018 en is sindsdien niet meer gezien.
In mei en juni 2022 stonden Manodj B. en zijn vader Dwarka B. terecht. Het Openbaar Ministerie verdenkt hen van doodslag, en Manodj ook van het wegmaken van haar lichaam.
Sumanta was in september 2016 naar Nederland gekomen om te studeren. Ze ging op kamers bij de familie B. in Hoorn. In de kost.
Na haar verdwijning vond de politie bij B. thuis een lijst met 'afspraken en sancties' - ofwel een lijst met het (vele) werk dat ze in het huishouden moest doen en de straffen die stonden op overtredingen van die afspraken.
B. controleerde volgens het OM haar telefoon en nam 3000 euro van haar rekening op.
Volgens het OM diefstal.
Tijdens de zitting maakte Manodj bezwaar tegen die kwalificatie. Hij zei dat Sumanta geld van hem had gestolen en dat hij daarom haar tas had doorzocht op zoek naar dat geld en toen haar bankpas vond.
Het leek hem sowieso beter dat hij haar geld beheerde.
Kennelijk leek het hem ook beter haar te slaan. Althans: in een chat met hem schreef Sumanta dat ze 'zoveel' door hem geslagen was, en dat ze fysiek en mentaal door hem was mishandeld.
Toch raakte ze zwanger van hem. Tijdens een van die keren dat hij na zijn nachtdienst naar haar kamer ging.
De vrouw van Manodj stuurde haar man daarop niet het huis uit, zoals je zou verwachten, maar wilde dat Sumanta abortus zou plegen.
Sumanta wilde het kind houden. Maar ze kreeg niet haar zin.
En in februari 2018 raakte ze opnieuw in verwachting. Dit keer haalde ze het einde van de maand niet.
Volgens zoon en vader B. is ze vrijwillig vertrokken, naar Den Haag.
Later werd het Dubai.
Waarom haar sieraden dan door de politie onder het bed van vader B. werden gevonden, kon senior niet vertellen.
Bovendien: geen levensteken van haar sindsdien. Geen geldopname, geen telefoongesprek. Niets.
Wel bleek dat Manodj kort na haar laatste levensteken die dag in recreatiegebied De Hulk bij Hoorn was geweest.
Het OM vermoedde dat Manodj toen op zoek was naar een geschikte begraafplaats.
Niet waar, zei hij.
En om 3.15 uur in de nacht van 18 op 19 februari tankte hij.
Zo laat?
Ja, zo laat.
Zonder telefoon, terwijl u altijd uw telefoon bij u heeft?
Ja.
Van de volgende ochtend ontbraken de telefoongegevens van zoon en vader tussen 10.45 en 12.09 uur. Maar vaststaat dat ze in de buurt van de Afsluitdijk waren. Zochten ze een begraafplaats?
Onzin, zei Manodj. We hebben een ommetje gemaakt.
Een ommetje, helemaal naar de Afsluitdijk?
Ja.
Kennelijk was de auto van Manodj na dat ommetje zo vuil dat de wagen gewassen moest worden. Hij reed naar de autowasstraat.
Op 20 februari was Manodj weer in recreatiegebied De Hulk en later die dag ging hij weer naar de wasstraat. Waar hij een dag eerder dus ook al was geweest.
'Ik ben zuinig op mijn auto.'
Het bed en de matras van Sumanta gooide hij weg.
Nee, edelachtbare, niet omdat er bloed van Sumanta op zat.
Manodj ging opvallend genoeg niet op zoek naar Sumanta ('dat is werk voor de politie'), maar blokkeerde wel het telefoonnummer van haar moeder.
'Ik heb een druk leven.'
Tijdens een afgeluisterd telefoongesprek met zijn broer Dennis vroeg Dennis aan Manodj wat hij met het moordwapen had gedaan. Hij had het toch wel weggegooid?
Manodj: grootspraak, we waren onder invloed.
Overigens had ook deze Dennis seks met Sumanta. De vraag is dan: had ze eigenlijk wel vrijwillig seks met die twee?
In een van de afgeluisterde gesprekken zei Manodj ook: 'Ze zijn niet gek. Ze weten wel wat er is gebeurd is bij ons.'
Aan het einde van de eerste zittingsdag leek Manodj zich te verspreken. Hij werkte als vrachtwagenchauffeur toen hij op een dag een hert aanreed. Tijdens de zitting zei hij: dat hert heb ik ook doodgemaakt.
Ook.
Manodj en zijn broer Dennis maakten zich zorgen over hun vader, of die zijn mond ('klepper') wel kon dichthouden. Ze vonden hem de zwakste schakel
Maar over Dwarka hoefden ze zich tijdens de tweede zittingsdag in ieder geval geen zorgen te maken: die viel in slaap.
Of Dwarka wel de zwakste schakel was, viel nog te bezien. In dat afgeluisterde gesprek met Dennis zei Manodj eerst luid en duidelijk: ik heb haar gewoon vermoord.
Toen vroeg Dennis: je hebt het moordwapen toch wel weggegooid.
Waarop Mandoj zei: dwars in het hart...
Nadat de officier van justitie de eis tegen Manodj had geformuleerd: 15 jaar, schreeuwde de moeder van Sumanta vanaf de publieke tribune: 'Te weinig!'
Advocaat Peter Plasman wees de rechtbank op het feit dat Sumanta depressief was en in een brief aan haar decaan had geschreven: ik plan mijn dood.
Misschien wilde ze niet gevonden worden.
Bovendien: in de woning van Manodj is geen druppel bloed gevonden. En in zijn auto ook niet.
Maar de rechtbank zag voldoende bewijs en veroordeelde beide verdachten conform: 15 jaar voor Manodj en vrijspraak voor zijn vader.
In aanloop naar zijn hoger beroep bedacht Manodj ineens dat hij misschien wel minder straf zou krijgen als hij haar graf zou aanwijzen.
Of zijn advocaat natuurlijk, mr. Theo Hiddema.
Op 13 september 2022 wees Manodj B. inderdaad haar graf aan, aan de rand van industrieterrein Hoorn80.
Tijdens het hoger beroep stelde hij dat Bansi hem met een mes bedreigde en dat hij dat mes toen in haar richting had gedraaid en dat hij haar vervolgens 'een aantal keer' keer had geraakt.
Daar geloofde het OM helemaal niets van. Het dempte de eis in ieder geval niet: 15 jaar.
En de uitspraak ook niet: 15 jaar.
