Het optreden van de politie was verre van subtiel.
Toen de openlijk homoseksuele filmmaker Claude Berkeley (30) alleen nog maar spoorloos was, citeerde de Haagse Post commissaris Koppejan van de Amsterdamse politie: ‘Dit is een homofiel. Het zaakje riekt moeilijk. Dat soort volk zit soms erg ondergedoken.’
Volgens Koppejan zou Berkeley vanzelf wel weer boven water komen.
Hij kreeg gelijk, letterlijk. Berkeley - afkomstig uit Groot-Brittannië - werd uit de Gein gevist, nu Amsterdam Zuidoost. Verpakt in zeil. Gezien de knopen in het touw dat het pakket bijeenhield, was de dader een zeiler.
Maar die Koppejan had dus een beperkt beeld van homoseksuelen. Berkely was volgens hem een van die ‘lieden, die geregeld door winstbejag bij het urinoir ter hoogte van de westelijke onderdoorgang van het CS rondhangen’.
Onjuist. Hooguit kwam Berkeley er wel eens om geld uit te geven. Maar het journaille schreef het gezagsgetrouw op.
Het gevolg van dergelijke opmerkingen was alleen wel dat getuigen uit de homoscene – toch al schuw – nog minder geneigd waren verklaringen af te leggen.
De moord werd dan ook niet opgelost.
Een van de rechercheurs die de moord onderzochten, dacht toch te weten wie de dader was en stuurde deze bekende Nederlander elk jaar met zijn verjaardag een kaartje.
Maar van kwaad wist deze prins niets.
