Al drie keer was ‘Zwarte Jeanne’ Barkhuijsen door de familie van haar man annex pooier Karel V. ontvoerd omdat ze zich niet langer wilde prostitueren en laten mishandelen.
Drie keer keerde ze terug nadat hij beterschap had beloofd.
En nu was ze weer spoorloos verdwenen, vlak voordat ze opnieuw aangifte zou doen.
Haar handtas werd een dag later teruggevonden op de plek waar ze de avond ervoor tippelend was gezien. Toen de dooi intrad, kwam ze bovendrijven.
Letterlijk: de Schinkel gaf haar lichaam prijs.
De moord op Zwarte Jeanne - met Indische roots, een bol gezicht en een mysterieuze glimlach - was de zesde moord op een prostituee sinds 1945 die niet kon worden opgelost.
Daarmee maakten moorden op prostituees precies een kwart van alle onopgeloste moorden uit.
Zwarte Jeanne was voor het laatste gezien op de avond van 3 december, door een bevriende collega. Die zag haar in een wagen stappen, een Ford Taunus.
De eersten die haar misten, waren haar katten. De conciërge van het gebouw waarin ze een appartement had, hoorde ze klagelijk miauwen.
Dat appartement had de vader van Zwarte Jeanne voor haar gekocht in de hoop dat ze uit het leven zou stappen. Tevergeefs, dus.
Haar man Karel V. werd als vanzelf verdachte. Maar geen bewijs.
Ruim 2,5 jaar later verdween Geurtje D. (17). Het meisje had in Amsterdam ene Karel ontmoet. Karel deed verwoede pogingen Geurtje los te weken van haar ouders.
Met welk doel?
Hij vertelde Geurtje tamelijk openhartig zijn levensverhaal. Dat hij in een bordeel was geboren, dat zijn moeder en zusters prostituees waren en dat zijn vader een bordeel dreef.
Geen woord van gelogen.
Dat bordeel, dat was Singel 5. Waar de halfbroer van Karel V. in de jaren tachtig een man doodschoot.
Rotte appels vallen al helemaal niet ver van de boom.
