De steekpartij vond plaats om 18.50 uur, althans: toen kwam een melding binnen. Het slachtoffer is de 74-jarige bewoonster van de flatwoning. Hulp kwam te laat.
Een van hun buren had wel gegil gehoord, die avond. 'Maar er wonen ook studenten.'Getuigen verklaarden dat hulpverleners ontdaan weer naar buiten kwamen.
De politie hield de 50-jarige man die zich in de woning bevond, aan: de zoon van het slachtoffer. Hij had zelf de melding gedaan, en bekende meteen dat hij erbij betrokken was.
De vrouw woonde er al zo'n 30 jaar, met haar zoon. Maar niemand die haar goed kende.
Ook over haar zoon hadden omwonenden weinig te melden. Hij was aardig, en rookte wel eens op het balkon.
Zijn advocaat verklaarde dat de zoon zijn daad mogelijk onder invloed van medicijnen had begaan. De dosering van diens angstremmer venlafaxine was kort tevoren verdubbeld en dat zou agressieverhogend zijn geweest.
Tijdens de zitting bleek dat Ans dementerende was. Zo dacht ze steeds dat de televisie stuk was, maar die deed het gewoon.
Hij had zelfs eens iemand van de kabelmaatschappij gevraagd te komen en haar uit te leggen dat het apparaat normaal functioneerde, maar dat werkte ook maar tijdelijk.
Toen ze voor de zoveelste keer haar zoon te hulp riep, pakte hij een mes en stak haar drie keer.
De zoon is autist en wegens diverse stoornissen sterk verminderd toerekeningsvatbaar.
Het Openbaar Ministerie vond dat de verdachte met voorbedachte raad had gehandeld en eiste 5 jaar en tbs, maar de rechtbank zag geen bewijs voor moord en veroordeelde de man tot 7 jaar.
Geen tbs dus, maar wel iets langer zitten.
In hoger beroep eiste het OM alsnog 5 jaar en tbs. Uitspraak 30 januari 2020.
