Op woensdag 14 februari kreeg de politie melding van een 'zorgelijke vermissing' (zoals ze het zelf formuleerde): Deniz Guldogdu (38) was al sinds 7 februari spoorloos.
Daarop arresteerde de politie zijn jeugdvriend, de 40-jarige Mark de G., en doorzocht in de nacht van vrijdag op zaterdag 17 februari de woning van De G.
Daar vond ze het lichaam van Guldogdu, onder de vloer. Hij was door zijn hoofd geschoten en in stukken gesneden.
Mark de G. verklaarde eerst dat het een ongeluk was. Maar waarom belde hij dan niet de hulpdiensten? En waarom sneed hij het lijk dan in stukken?
Bovendien: in het hoofd van het slachtoffer was een stukje plaatstaal gevonden, als uit een koekblik of asbak. En waarom houd je zoiets als een koekblik tussen de loop en je hoofd als je zelfmoord wil plegen?
Of asbak.
Of had De G. iets van plaatstaal als geluiddemper gebruikt? Tenslotte werkte hij met plaatstaal.
Vervolgens verklaarde hij dat ze waren overvallen. Maar daar werd geen enkele aanwijzing voor gevonden.
Daarna zou het slachtoffer in de woning bij toeval een vuurwapen hebben gevonden, en in de worsteling die volgde was het afgegaan.
Maar de vragen bleven: waarom niet gebeld, waarom in stukken gesneden?
Duidelijk werd wel dat ze samen drugs gebruikten. Maar ze zouden niet in drugs hebben gehandeld.
Het slachtoffer laat drie kinderen na, de verdachte twee.
Tijdens een pro forma-zitting verklaarde de advocaat van Mark de G. dat zijn cliënt en het slachtoffer inderdaad in de drugs zaten. De G. zou de hulpdiensten niet hebben gebeld omdat het huis vol wiet lag.
De G. wilde daarmee stoppen, maar dat mocht niet van het slachtoffer. Dat dwong hem door te gaan en zette die eis kracht bij door het vuurwapen op De G. te richten.
In de worsteling die vervolgens ontstond.... enzovoort.
Tijdens de rechtszaak in april 2019 vertelde de toen 12-jarige dochter van het slachtoffer hoezeer ze haar vader miste. En hoe moeilijk ze het had gevonden naar het ziekenhuis te gaan waar hij lag opgebaard.
In stukken.
Maar was met al dat gedraai van De G. doodslag bewezen?
Nee, stelde het OM - en eiste vrijspraak voor doodslag, 2 jaar voor overtreding van de Wet op de lijkbezorging, 6 maanden voor verboden wapenbezit en ook 6 maanden voor een diefstal.
En tbs.
De officier merkte op dat de rechtbank natuurlijk altijd de mogelijkheid heeft De G. alsnog wegens doodslag te veroordelen.
Het leek meer een uitnodiging.
Maar voor de rechtbank uitspraak deed, dienden de nabestaanden van het slachtoffer al een verzoek tot nader onderzoek in.
Ze hadden de patholoog-anatoom Frank van der Goot gevraagd vast te stallen of het slachtoffer zelfmoord heeft kunnen plegen. En Van der Goot zegt dat dit onmogelijk is.
Volgens Van der Goot zouden er bij zelfmoord brandwonden op het hoofd van het slachtoffer moeten zitten, omdat die het vuurwapen nu eenmaal niet al te ver van zijn hoofd heeft kunnen houden. En die zijn er niet.
Maar het NFI stelt dat zelfmoord wel degelijk mogelijk is. De rechtbank bepaalde desondanks dat de verdachte voorlopig vast blijft zitten.
In ieder geval tot 15 oktober 2019, de dag waarop de zaak inhoudelijk wordt behandeld.
En die behandeling bracht een verrassing: het OM eiste alsnog een forse straf, 12 jaar en tbs voor doodslag. De bewijsmiddelen passen volgens het OM beter bij moord dan bij zelfmoord.
Voor het OM staat namelijk vast dat de kogel die het slachtoffer trof door metaal is gegaan en de verdachte heeft niet verklaard dat het slachtoffer door iets van metaal heeft geschoten toen hij zelfmoord pleegde.
Iets als een koekblik, dus. Of asbak.
En het werd 12 jaar en tbs.
Maar De G. ging in hoger beroep.
Het OM eiste bevestiging van het vonnis van de rechtbank.
Op de dag van de uitspraak echter, liet het hof weten nog vragen te hebben - en dus moest het onderzoek worden heropend.
Een van de vragen betreft het stukje metaal dat in het hoofd van het slachtoffer werd aangetroffen en dat niet van de kogel afkomstig was.
Volgens de advocaat kan de stukje metaal in het huis van De G. in het vuurwapen zijn beland. Hij werkte immers met plaatstaal en zijn huis was vergeven het de stukjes metaal.
Het hof wilde toen weten hoe waarschijnlijk dat scenario is.
Niet heel waarschijnlijk - en veroordeelde De G. tot 11 jaar en 8 maanden. Plus 2 jaar voor het verstoppen van het lijk.
Maar dus geen tbs. Daar zag het hof onvoldoende reden toe.
