Hulpdiensten kregen om 0.50 uur de melding dat iemand in de woning was neergestoken. Reanimatie mocht niet meer baten: het slachtoffer - de 59-jarige marktkoopman Olaf Muller - overleed ter plaatse.
Zijn vrouw Marianne H. (ook 59) werd aangehouden.
Volgens zijn collega's op de Haagse Markt was Muller een 'supergozer' met wie je 'vreselijk' kon lachen. Grote mond, klein hartje.
Een fijne vent.
Volgens de advocaat van zijn echtgenote viel dat te bezien. Olaf zou zijn vrouw regelmatig hebben mishandeld en ooit haar arm na een ruzie op acht plaatsen hebben gebroken.
'Hij had een kwade dronk,' vatte hij het samen.
Op de avond voor de steekpartij zou hij haar nog met een longdrinkglas hebben bewerkt. En een avond later sleepte Muller haar aan heur haar naar bed, brak haar neus en beet erin.
Daarop zei Marianne tegen zichzelf: 'Deze pijn moet stoppen' - en pakte een steakmes. Ze stak haar man twee keer in het hart.
Het Openbaar Ministerie eiste 11 jaar cel. De officier ging uit van voorbedachte raad, van moord dus.
Bovendien zou Olaf de steken mogelijk hebben overleefd als H. direct hulp had geroepen.
Maar dat had ze niet gedaan.
De rechtbank oordeelde dat H. eerder hulp had kunnen zoeken dan wel de echtelijke woning had kunnen verlaten - en veroordeelde haar tot 8 jaar.
Voor doodslag, want er zat te weinig tijd tussen mishandeling en haar reactie daarop om van voorbedachte raad (moord) te kunnen spreken.
Maar volgens de rechtbank was er ook geen sprake van noodweer of psychische overmacht.
In hoger beroep eiste het OM 9 jaar. Het werd opnieuw 8 jaar.
