De schoten vielen rond 22.15 uur. Het slachtoffer - de 58-jarige Cevat Bozdağ, van Turkse komaf - raakte zwaargewond, reanimatie bleek tevergeefs.
Hij stierf op de stoep.
1,5 kilometer verderop aan de Akkerwinde in Capelle aan den IJssel werd even later de vluchtauto in brand gestoken, een Toyota Auris stationcar. De wagen bleek te zijn gestolen in Amstelveen, inclusief kinderfietsje achterin.
Bozdağ was die avond thuisgekomen en liet met zijn vrouw nog even hun hond uit, zoals altijd. Daarbij liepen ze - zo is op beelden van beveiligingscamera's te zien - langs de Auris.
Een man stapte uit schoot met een automatisch aanvalswapen op Bozdağ.
Diens vrouw bleef ongedeerd.
Getuigen verklaarden dat ze zeker tien schoten hebben gehoord en op foto's zijn vijftien verkeerspionnen te zien die hulzen beschermen.
Het slachtoffer zou onder meer in zijn hoofd zijn getroffen. Een keer of vaker. Hij was volgens Opsporing Verzocht een bekende in het criminele milieu zijn.
Op 29 september 2020 maakte de politie bekend drie mannen te hebben aangehouden, drie Amsterdammers van 29, 34 en 32.
De laatste twee heten Redouan O. en Sungur C. Volgens het Openbaar Ministerie twee huurmoordenaars. Er is in ieder geval geen relatie tussen hen en het slachtoffer vastgesteld.
De vraag is dus: wie was hun opdrachtgever?
Die was nog niet bekend toen O. en C. voor het hekje stonden, in mei 2022.
Volgens het Openbaar Ministerie hadden de twee maar liefst dertien keer de woning van het slachtoffer en het slachtoffer zelf afgelegd.
Aan de ruime kant, lijkt ons.
En ook in andere opzichten acteerden de twee niet heel professioneel. Op straat werden 25 hulzen gevonden. Dat is al veel voor een liquidatie, maar op een van de hulzen werd dna van O. aangetroffen.
Dat dna zat bovendien al in de databank.
Daarop werd de flat van O. aan de Pieter Calandlaan in Amsterdam-West in de gaten gehouden en beelden van de bewakingscamera's in de buurt bekeken.
Zo zien rechercheurs kort na de liquidatie een Opel Astra komen voorrijden.
Er stapt een man uit. Het bleek O.
Even later rookt O. op die beelden een sigaret en bekijkt hij zijn telefoon. Bij het lezen van een bericht balt hij zijn vuist.
In triomf.
Toen de politie die Opel Astra natrok, bleek het een huurauto te zijn. En bleek dat de wagen dertien keer in de buurt van het huis van het slachtoffer was geweest: de dertien voorverkenningen.
Terwijl je als crimineel toch zou moeten weten dat huurauto's tegenwoordig een gps-tracker hebben...
Weinig professioneel, dus.
Tegen beiden eiste het OM 22 jaar.
De rechtbank legde de twee een aanzienlijk lagere straf op: 18 jaar.
Maar niet omdat de rechters de eis per se te hoog vonden.
Want, zo redeneerden ze: sinds 1 juli 2021 komen gedetineerden niet meer vrij na twee derde van hun straf te hebben uitgezeten, maar hooguit 2 jaar eerder.
De moord werd voor 1 juli 2021 gepleegd en had dus in principe voor 1 juli 2021 berecht kunnen worden.
Als we de twee tot 22 jaar hadden veroordeeld, waren ze vroeger - bij goed gedrag, dat wel - na 14,6 jaar vrijgekomen. Nu dus pas na 20 jaar.
En dat verschil vonden we te groot. Dus: 18 jaar, dan kunnen ze na 16 jaar vrijkomen.
Volgens de rechtbank was overigens niet vast te stellen wie van beiden heeft geschoten en mogelijk hebben zij de feiten gepleegd samen met andere, onbekende daders.
Zoals de opdrachtgever.
Die is voorlopig nog onbekend. C. had voor de moord 'veelvuldig' contact met een telefoonnummer uit Turkije.
Mogelijk was dat een nummer van de opdrachtgever.
In ieder geval waren met dat Turkse nummer van juli 2019 tot 24 mei 2020 maar liefst 550 berichten uitgewisseld met de telefoon van het latere slachtoffer.
Het was de vierde liquidatie in korte tijd in Rotterdam en omgeving. Na Johnny Henriques op 25 april in Dordrecht volgenden Ibrahim Azaim (10 mei) en Merwin Frans (29 mei) in de Maasstad.
