Ton dacht er mee weg te komen

Datum
zondag 23 september 2018
Adres
Broerhuisstraat
Plaats
Delft

Mona Baartmans was een bekende verschijning in de horeca van Delft. Ze was onder eigenaar (geweest) van verschillende cafés.

Die dag werd ze rond 17.00 uur door haar zoon Ton L. afgezet op de hoek van het Oosteinde en de Broerhuisstraat, vlak bij de Beestenmarkt. Althans, dat zei hij.

En sindsdien was ze spoorloos. Haar hulp trof haar de volgende ochtend niet thuis en de pillen die ze zondagavond had moeten innemen, lager er nog.

Een week later meldde de politie de arrestatie van Ton L. (60), de oudste zoon van Mona. Hij werd door een arrestatieteam uit zijn woning aan de Zadelmaker in Oud-Beijerland gehaald.

Zoekacties leverden aanvankelijk niets op. 

Maar op 1 november 2018 zocht de politie na bekomen informatie rond Jack Dawson Green Pad in Heinenoord en vond haar. 

Dood en begraven.

L. werd meer dan eens veroordeeld voor geweldsdelicten: in 2003 voor het verwonden van zijn vrouw, in 2007 voor het verwonden van zijn ex-vrouw (de slachtoffers waren in beide zaken identiek) en in 2011 wegens het verwonden van een vriendin. Hij zat met haar op de bank en stak haar plots met een mes twee keer in haar arm.

Tussendoor zat hij dronken achter het stuur.

Het Algemeen Dagblad wist rechtbankstukken op te duiken. In 2011 werd L. door deskundigen onderzocht en de conclusie was dat hij leed aan een gebrekkige ontwikkeling van zijn geestesvermogen. 'Te omschrijven als een narcistische persoonlijkheidsstoornis met obsessieve en afhankelijke trekken.'

De kans dat hij zich in relaties weer agressief zal gedragen, was aanwezig. 

Aanvankelijk ontkende L. Toen De Telegraaf meldde dat in zijn auto bloed van Mona Baartmans was gevonden, luidde zijn verklaring: ze had zich aan een blikje gesneden.

Een broer van L. meldde dat de verdachte verslaafd was aan gokken. En dat Mona onlangs haar grote huis had verkocht. En dat zijn broer Ton het spaargeld van zijn moeder had opgenomen.

Twee weken later bekende hij alsnog.

Hij heeft een Facebookpagina met welgeteld één vriend.

Tijdens de zitting bleek dat Ton L. zijn moeder had gewurgd met een tiewrap. Althans: L. verklaarde dat. Maar omdat het slachtoffer vijf weken begraven had gelegen, was de doodsoorzaak niet meer vast te stellen.

L. verklaarde verder zijn moeder te hebben vermoord om te voorkomen dat ze lastige vragen zou stellen over de 40.000 euro die hij van haar bankrekening had gehaald en had vergokt. 

Zijn broer had dus gelijk.

Het OM eiste 16 jaar cel en tbs met dwangverpleging. 

Misschien zat in die eis verdisconteerd dat L. doodgemoederd loempia's ging eten bij de Chinees nadat hij zijn moeder had gedumpt.

De advocaat van L. is overigens van mening dat de verklaringen van zijn cliënt niet kunnen kloppen, in die zin dat de pacemaker van het slachtoffer nog doorliep na het tijdstip waarop L. stelt zijn moeder te hebben gewurgd en zij dus later moet zijn vermoord dan L. aangeeft. 

Hier zijn verhaal.

Ton L. kreeg 14 jaar en tbs.

En in hoger beroep 11 jaar en 2 maanden alsmede tbs met dwangverpleging.

Toch ging L. in cassatie, maar de Hoge Raad liet het vonnis van het gerechtshof in stand (juni 2023).

 10,1
KNMI Rotterdam – 23-09-2018

Labels

Bijgewerkt: 20-06-2023 13:25

Reacties (0)

Log in om te reageren