Die zondag kort voor 18.00 uur schoot Daniël de V. op de voordeur van het politiebureau aan de Krimweg in Coevorden.
Was hij baldadig, woedend of in paniek?
Baldadig vermoedelijk niet. Hij werd gearresteerd en vertelde agenten dat er een schietpartij had plaatsgevonden op De Haandrink in Holtheme.
Agenten gingen ter plaatse en troffen daar een zwaargewonde man aan, op het stuk tussen de Anerweerdweg en de afslag naar de Scheerseweg, onder de rook van Coevorden - maar in Overijssel.
Volgens een getuige zou het slachtoffer nog hebben geleefd en waren de agenten bezig hem te reanimeren. Tevergeefs. Hij was in de buikstreek getroffen.
Het bleek te gaan om de 28-jarige Ahmed Alkanay uit Coevorden, medewerker van een grillroom in die plaats. Hij lag vlak bij een personenauto, waarvan een portier openstond en het reservewiel ernaast lag.
Daniël de V. bekende onmiddellijk. Sterker: tijdens de zitting zei hij elke straf te zullen accepteren. Hij had Alkanay doodgeschoten en verdiende dus straf.
Maar waarom had hij Alkanay doodgeschoten?
Daarover wilde de verdachte niets kwijt. Behalve dan dat Alkanay bij leven zijn beste vriend was geweest. Maar op enig moment waren ze ernstig gebrouilleerd geraakt.
Waarom?
Dat wilde de verdachte dus niet zeggen. Het weinige wat hij kwijt wilde: Alkanay en hij droegen geheimen over elkaar met zich.
Welke geheimen?
...
Het OM eiste 10 jaar en tbs met dwangverpleging voor moord, de rechtbank veroordeelde De V. tot 8 jaar en tbs voor doodslag.
