De 34-jarige Femke van Rossum werd kort na middernacht gevonden.
In de tuin lag haar zwaargewonde echtgenoot Marc S. (55). Hij had geprobeerd zelfmoord te plegen door uit het raam te springen.
Hij werd naar het ziekenhuis gebracht en daar de volgende dag aangehouden.
Het stel had de woning in maart 2023 gekocht. Na een verbouwing en een wereldreis woonde het er met zoon en dochter nog maar twee maanden.
Tijdens de eerste regiezitting in april 2024 ontkende Marc S. 'Ik ben in een nachtmerrie terechtgekomen. Ik ga dit proces gebruiken om mijn onschuld aan te tonen.'
Zijn advocaat stelde dat de dood van Femke ook een ongeluk kon zijn geweest.
Waarna S. dus niet 112 belde, maar probeerde zelfmoord te plegen.
Volgens S. overleed Femke als gevolg van een ongeluk in de badkamer. Het Openbaar Ministerie stelde dat de sporen op een misdrijf wezen.
S. herinnerde zich overigens niet alles meer. Zei hij. Daarom wilde zijn advocaat laten onderzoeken of dat door de sprong uit het raam kwam.
De rechtbank vond dat niet nodig. Verdachten kunnen zich wel vaker iets niet herinneren.
Op 24 augustus 2024 bleek het sectierapport van het NFI definitief. En daarin stond dat de doodsoorzaak niet met zekerheid was vast te stellen.
Het OM stelde daarop: de omstandigheden waaronder het slachtoffer waren 'opvallend' - wat niet zo sterk lijkt als verdacht.
Aan de andere kant: bekend werd ook dat een van de kinderen Femke om de politie had horen roepen.
Dat doe je niet als je in de badkamer gevallen bent, dan roep je om een ambulance.
Zowel het OM als de verdediging krijgt nu de kans het NFI 'forensische vragen' te stellen naar aanleiding van het sectierapport.
Tijdens een volgende regiezitting stelde het OM dat de verwondingen op het lichaam van het slachtoffer afkomstig zijn van bruut geweld of verwurging.
Volgens deskundigen kan het geheugenverlies van S. niet verklaard worden door een psychische
stoornis.
Met andere woorden: S. doet alsof hij zich niets herinnert.
In die gesprekken met deskundigen schetste S. een 'zeer positief beeld' van zichzelf, maar liet hij niet altijd het achterste van zijn tong zien.
De zaak moet dus nog inhoudelijk worden behandeld.
