Kort voor sluitingstijd kwamen twee mannen de elektronicazaak van Hans van der Mee binnen.
Ze waren gemaskerd en bewapend.
Mevrouw Van der Mee bevond zich toen in de woning boven de winkel. Ze hoorde lawaai en ging poolshoogte nemen.
In de winkel zag ze de twee overvallers.
En die zagen haar ook. Een van hen dwong haar onder bedreiging met een vuurwapen mee te lopen naar het kantoortje achter de winkel.
Daar stond de kluis.
Op dat moment hoorde ze een schot. De overvaller die haar had meegenomen naar achteren, vluchtte.
Terug in de winkel trof ze haar man dodelijk gewond aan.
Agenten probeerden hem nog te reanimeren, maar tevergeefs. Hans van der Mee werd 55.
De zaak verdween al snel weer uit de publiciteit, zoals veel moordzaken die niet onmiddellijk konden worden opgelost in die tijd snel uit de publiciteit verdwenen.
In dit geval: geen berichten meer na een dag of twee.
Tot Het Vrije Volk op 28 februari 1990 een anonieme brief ontving. Van iemand die heel goed in het onderzoek naar de zaak Van der Mee was ingevoerd.
De afzender schreef dat de korpsleiding het onderzoek naar de moord had stilgelegd, hoewel een verdachte in beeld was.
Wie die verdachte was stond er dan weer niet bij. Of misschien wel, maar dan liet Het Vrije Volk diens naam weg.
Het was de politie zelf die vaststelde dat de afzender iemand binnen het korps was. En dus mogen we enig geloof hechten aan de inhoud.
De brief ging vergezeld van de overgetypte tekst van een telexbericht, dat 'vorige week' aan alle politiebureaus in Rotterdam was gestuurd.
In die telex stond dat de Recherche Assistentie Groep Ruilstraat (die de moord onderzocht) onder druk van de korpsleiding was opgedoekt, wat tot grote frustraties bij de recherchegroep had geleid.
Het onderzoek naar de moord op Van der Mee zou op 'aanvechtbare gronden' zijn stilgelegd: de arrestatie van de verdachte zou 'te veel werk' opleveren.
De woordvoerder verdedigde zich door te wijzen op het grote aantal zaken dat om een oplossing vroeg: de brand in de Grasstraat waarbij vijf doden vielen, de vondst van twee lijken in een uitgebrande auto in Hoek van Holland, de roofmoord op W. Goedhart aan het Mathenesserplein...
In feite waren het de structurele problemen die ze overal in het land ondervonden. In Amsterdam weigerde de Moordbrigade nog langer overuren te draaien.
De woordvoerder wees ook op een dienstorder van oud-hoofdcommissaris Blauw, inhoudende dat bij 'kapitale delicten' (zoals moord) na twee weken wordt bekeken of een onderzoeksteam moet worden opgeheven.
'De criteria daarvoor zijn vastgelegd en controleerbaar. De dienstorder van Blaauw wordt soepel, maar zakelijk gehanteerd. Om een RAG-team in stand te houden moeten er voldoende aanwijzingen zijn of voortgang kunnen worden geboekt. Soms wordt een team binnen twee weken ontbonden, soms duurt dat langer.'
Maar het RAG-team Ruilstraat was al na een week opgeheven.
In september 2023 werd de zaak Van der Mee een cold case. De politie vroeg er opnieuw aandacht voor.
De reden de zaak te heropenen is: er zit beweging in de zaak.
En dat zou kunnen betekenen: we hebben iemand in beeld. De vraag is dan: is dat dezelfde verdachte als in 1990?
Opsporing Verzocht besteedde op 26 september 2023 aandacht aan de zaak en toonde deze foto van spullen door de daders achtergelaten:
Beide overvallers hebben een donkere huidskleur en zijn vermoedelijk van Surinaamse afkomst. Ze waren destijds tussen de 20 en 30 jaar oud en in 2023 dus tussen de 50 en 60 jaar.
Voor de gouden tip ligt een beloning van 30.000 euro.
Op 1 december 2023 meldde de politie dat ze een 59-jarige man heeft aangehouden.
En dan is de vraag natuurlijk: is deze verdachte identiek aan de verdachte uit 1990?
In maart 2024 meldde De Telegraaf dat een dna-match was gevonden met iemand die al in de databank van veroordeelden zat.
Waarschijnlijk de 59-jarige.
En de krant meldde ook dat de politie een tweede verdachte op het spoor is.
Op 8 maart 2024 wist de krant de 59-jarige ook een naam te geven: Brian M. Zijn dna zat op de bivakmuts die in de winkel van Van der Mee was achtergebleven. Van der Mee had die bivakmuts tijdens de overval van een van het hoofd van een van de overvallers afgetrokken.
En misschien lost hij daarmee zijn eigen moord op.
Volgens de advocaat van Brian M. zegt dat niet zo veel, een bivakmuts met dna. Beide zijn namelijk verplaatsbaar.
De tweede verdachte was op dat moment nog niet aangehouden.
