De steekpartij vond plaats tussen 8.45 en 9.00 uur, in een woning.
Twee mannen, huisgenoten, raakten zwaargewond, van wie er een (29) naar buiten wist te vluchten en de ander ter plaatse overleed.
Rens Parmet werd 25.
Volgens een buurtbewoonster op AT5 waren de slachtoffers studenten of ex-studenten. In ieder geval groetten ze iedereen altijd vriendelijk.
Dat klopte: Parmet had de hotelschool gedaan en werkte nu bij een bedrijf in de horeca.
De politie hield een 36-jarige man van Turkse komaf aan, Nuri Tolga Ö. Getuigen hadden hem eerder met een mes op het balkon van zijn woning op de eerste verdieping zien staan.
Op zijn T-shirt zat bloed. Hij schreeuwde, agenten probeerden hem te overwegen het mes naar beneden te gooien.
De man liet zich vervolgens van het balkon en uit de woning praten.
Hij vroeg de agenten die hem boeiden 'zijn dossier' erbij te pakken. Wat daar in staat, is nog onbekend.
Wel is duidelijk dat de man gewoon was hardop te praten tegen niemand in het bijzonder en vervolgens in lachen uit te barsten.
Toen hij op de stoep lag met zijn handen achter zijn rug geboeid, riep hij: 'Ga je me aanranden, ga je me aanranden.'
Het vraagteken was nauwelijks hoorbaar.
Later die dag meldde de politie dat nog zou worden gekeken of er een 'voorgeschiedenis tussen betrokken personen' is.
Die zal er dus wel zijn.
In ieder geval was de verdachte een bekende in de buurt. In negatieve zin wel te verstaan.
Zo dreigde hij buren af te maken als ze niet zouden stoppen met springen of stofzuigen. Hij bedreigde sowieso veel.
Klagen bij de bevoegde instanties had nul resultaat.
In de rechtszaal stak Nuri Ö. meteen van wal: dit is een schijnproces. Punt.
Om toch te vervolgen: 'Na een reis langs de inlichtingendienst ben ik in een complot terecht gekomen.'
'Ik ben slachtoffer geworden van marteling. Jarenlang word ik via mijn tabak vergiftigd. Ze proberen genocide op mij te plegen. Mijn testikels zijn dik. Dit is een schijnproces en de waarheid is enkele klikken ver weg.'
(We ontlenen dit aan @SharonStory.)
'Ik ga geen vragen beantwoorden want alles is algemeen bekend. Artikel 1 van de grondwet zegt dat iedereen gelijk is. Ik heb ook recht op leven.'
Ook?
De rechtbank herinnerde hem eraan dat hij iemand had vermoord. 'Wat vindt u daarvan?'
'Elke waarheid wordt mij ontnomen. Het enigste wat u kunt doen is mij fysiek martelen. Met stofjes ofzo.'
'Ik vertel dit puur om een notitie in de geschiedenis te zetten. Over 100 jaar kunnen mensen dit inzien. Dit is weer een zwarte bladzijde voor de Nederlandse geschiedenis. Een toneelstuk. Ik heb het recht op leven.'
Lars (de man die de woning met slachtoffer Rens Parmet deelde) stond die ochtend zijn tanden te poetsen toen er werd aangebeld.
Voor hij het wist klonk er luid kabaal. In het halletje van de woning aangekomen zag hij Nuri Ö. op Rens liggen.
Lars wilde Rens helpen, maar werd in zijn nek gestoken. Hij hoorde Ö. zeggen: 'Ik heb je in je nek gestoken. Je gaat het niet halen. Je gaat zo meteen dood jochie.'
Maar het was Rens die stierf.
De vraag tijdens de zitting was natuurlijk: waarom had Ö. geen hulp gekregen? Maar die vraag werd niet beantwoord.
Vanaf de dood van zijn vader ging het slechter met Nuri Ö.: drank, drugs, diefstal en andere delicten. Hij kreeg celstraf en wanen.
Hallucinaties.
Deskundigen stelden vast dat hij schizofreen is. En dan zijn drugs al helemaal een slechte keuze, die verergeren wanen.
Het Openbaar Ministerie eiste 15 jaar en tbs. Met dwangverpleging. Want de kans op herhaling is groot.
Na de kwalificatie 'Hitlerrechtbank' werd Ö. de zaak uitgezet. Maar niet dan nadat hij zijn advocaat had verboden te spreken.
Die stapte daarom ook maar op.
Uitspraak mei 2024.
