Een van hun dochters kwam die dag thuis, maar kon de woning niet binnen.
Niemand deed open.
Ze ging in het trappenhuis zitten en een uur later deed haar vader Khalid alsnog open.
De reden van die vertraging: hij had haar moeder Khadija neergestoken.
Met 42 messteken.
Hulpverleners probeerden de vrouw nog te redden, maar vergeefs: ze overleed ter plaatse.
53 werd ze.
Tijdens een regiezitting stelde Khalid A. (55) dat hij zich alleen maar had verdedigd.
Dit tot verbazing van zijn dochter en de andere kinderen: 'Ze deed niemand kwaad.'
Terwijl buren juist verklaarden: 'Hij oogt agressief.' Ook zou hij zijn vrouw vaker hebben mishandeld. En zijn kinderen.
Maar die dag zou juist zij hem hebben aangevallen, en wel met een mes.
Ongeloofwaardig, vond het Openbaar Ministerie.
Zijn advocaat Rónell Vialines Paniagua zag graag dat Khalid A. het proces in vrijheid mocht afwachten.
Want, zo stelde hij: de zaak had de maatschappij nauwelijks geschokt. Er was sprake was van een 'geïsoleerd incident binnen de relationele setting'.
'Cliënt heeft bovendien geen eerdere veroordeling op zijn naam.'
Klopt. En advocaat Rónell Vialines Paniagua nog niet één gewonnen moordzaak...
Op 12 september 2024 was een volgende regiezitting. En weer vroeg de advocaat om schorsing van de hechtenis.
'De detentie wordt alsmaar zwaarder voor hem. Onlangs was zijn tante overleden en hij miste het contact met zijn kinderen.'
Khalid A. beaamde dat, lezen we op rijnmond.nl: 'Ik heb stress.'
Het is onduidelijk of beiden rekening hielden met de mogelijkheid dat de kinderen hun moeder misten.
Tijdens de inhoudelijke behandeling in november 2024 werd duidelijk dat de voorafgaande ruzie ging over het avondeten.
A. kwam thuis na het middaggebed en vroeg zijn vrouw het eten op te waren.
Zij vroeg: kun je dat zelf niet?
Nadat hij haar 42 keer had gestoken, wilde hij het noodnummer bellen. Maar dat kende hij niet, hield hij vol.
Context: de man woont sinds 1984 in Nederland.
Dus belde hij de gemeente Rotterdam en een medewerker gaf hem het nummer: 112.
Dat belde hij, maar zijn Nederlands was te slecht om de instructies (want misschien leefde ze nog) uit te kunnen voeren.
En het was zelfverdediging, edelachtbare.
En Allahs wil.
Die moet zich nu buigen over de eis van het Openbaar Ministerie: 14 jaar.
14 jaar werd het.
