De steekpartij vond rond 14.00 uur plaats in een woning tussen de kassen waar een stuk of wat arbeidsmigranten woonden.
Het slachtoffer was de 28-jarige Daniel uit Polen, de verdachte zijn 22-jarige Poolse vriendin: Magdalena S.
Ze zat onder het bloed toen ze werd afgevoerd. Ze zei nog: 'Ik wilde het niet.' Maar dan in het Pools.
Het moordpand was eigendom van een lokale tuinbouwer, die het verhuurde aan een uitzendbureau. En dat verhuurde het per kamer weer aan arbeidsmigranten.
De aanleiding tot de moord bleef onduidelijk, ook ter zitting.
Duidelijk werd wel dat het stel overlast bezorgde en dat het uitzendbureau de twee de huur had opgezegd. Ze hadden nog een paar dagen om het pand te verlaten.
En dat zorgde voor spanningen.
Die dag waren ze al om 5.00 uur begonnen met drinken. Wodka, met name. Toen de fles leeg was wilde Daniel nieuwe kopen, Magdalena niet.
Zei ze althans ter zitting.
Nadat zij zijn schoenen vol water had laten lopen om te voorkomen dat hij toch wodka zou halen, beëindigde hij hun relatie en ging zij - om het weer goed te maken - zelf maar wodka halen en begon het stel weer te drinken.
Vandaar dat haar verklaringen wat warrig waren.
Op enig moment wilde ze zelfmoord plegen, maar dat ging niet door.
Korte tijd later hoorde een huisgenoot Daniel roepen: 'Help, ze snijdt ze met een mes!'
Maar die hulp kwam te laat.
Het Openbaar Ministerie eiste 5 jaar en tbs met dwangverpleging voor doodslag.
De rechtbank veroordeelde S. conform.
Beide - OM en rechtbank - hielden rekening met de feiten dat de vrouw diverse stoornissen heeft (onder meer borderline), nog jong was en nog geen strafblad had.
