De steekpartij vond 's middags plaats, reanimatie mocht niet meer baten.
Het slachtoffer was de 33-jarige Stephanie. Een andere vrouw (56) raakte gewond.
De politie hield een 46-jarige man aan, de vriend van Stephanie. De Telegraaf wist te achterhalen dat hij een baard had.
Een flossige baard, volgens het Eindhovens Dagblad.
Martien M. heette hij. En hij was graatmager. Met Stephanie had hij een kamer gehuurd in de B&B van de vrouw die gewond raakte.
Volgens zijn advocaat verkeerde M. in een psychose toen hij de vrouwen stak. Hij wilde in ieder geval Stephanie 'van iets heel ergs redden' - en daarom was het beter dat ze doodging.
Later bleek: ze zou worden ontvoerd, verkracht en zich moeten prostitueren.
Om uiteindelijk vermoord te worden.
M. was al jaren onder behandeling. Als hij zijn medicijnen slikte, zag hij minder complotten. Maar Stephanie wilde niet dat hij die slikte, want daar werd hij 'anders' van.
Hij en Stephanie waren uit de instelling waar ze beiden zaten, ontvlucht. Waarna ze hun intrek namen in het B&B.
De eigenaresse van de B&B kreeg een klap met een fles en ook een messteek toen ze op het lawaai afkwam.
Het Pieter Baan Centrum oordeelde M. volledig ontoerekeningsvatbaar; men adviseerde de rechtbank tbs met dwangverpleging.
Zelf vond M. overigens dat hij levenslang moet krijgen.
Maar als hij geen levenslang krijgt, dan wil hij wel tbs met dwang.
De familie van het slachtoffer meldde kort voor de inhoudelijke behandeling van de zaak dat M. niet alleen tbs mag krijgen, maar ook celstraf.
De officier van justitie eiste echter inderdaad 'slechts' tbs. Met dwang.
En dat werd het ook: tbs met dwang. Voor moord. Volgens de rechtbank was er sprake van voorbedachte raad.
