De politie kreeg rond 2.30 uur de melding dat de 21-jarige Sidney van G. onwel was geworden.
Een paar dagen later overleed ze.
De politie hield een 21-jarige man aan, haar vriend Wesley L. uit Doetinchem.
Tijdens een pro forma-zitting werd niet duidelijk wat er precies was gebeurd die nacht.
Volgens L. vleide hij zich in bed tegen Sidney aan, maar was zij daar niet van gediend en begon ze te schoppen.
Tijdens de worsteling die daarop ontstond viel ze uit bed.
Op de vloer hapte ze naar adem.
Althans volgens L., die het zelf 'niet kon bevatten' en ook 'geen beeld' meer van had - overigens mogelijk als gevolg van drank- en drugsgebruik.
Voor de goede orde: het gebruik drank- en drugs staat vast, mogelijk werden de beelden erdoor gewist.
L. gedroeg zich merkwaardig, zo bleek uit een artikel in De Gelderlander.
En zijn familie ook.
Toen Sidney in het ziekenhuis werd opgenomen, bezocht L. haar. Maar nog voordat haar zussen zich aan haar bed konden scharen, was hij door familieleden van hem mee naar huis genomen.
Waarom? Waren ze bang dat hij iets zou zeggen?
Later - maar Sidney leefde nog - lazen haar zussen in haar telefoon een boodschap van L., die luidde: 'Sidney het spijt me zo. Ik was mezelf niet meer. Ik had dit nooit willen doen. Het spijt me zo. Ik kan het nooit meer goed maken.'
Wat kon hij nooit meer goedmaken?
L. werd overigens in jeugddetentie genomen, wat al deed vermoeden dat hij minder ontwikkeld is dan van die 21 jaar mag worden verwacht.
En dat bleek te kloppen. Hij is zwakbegaafd, sociaal afstandelijk en vertoont schizofrene trekken.
Het Openbaar Ministerie eiste 9 jaar en tbs met dwangverpleging.
De advocaat van L. vond 2 tot 3 jaar en tbs onder voorwaarden (een lichtere variant) wel meer dan genoeg,
Het werd 6 jaar en tbs met dwang.