Getuigen meldden kort voor 10.30 uur dat ze een gewonde man hadden aangetroffen op een bedrijventerrein.
Het slachtoffer - de 39-jarige Ridoan B. uit Marokko resp. Beverwijk - werd ter plaatse geopereerd, maar bleek bij aankomst in het ziekenhuis te zijn overleden.
De politie hield die avond een 46-jarige man aan die zich had gemeld op het politiebureau: Henry M., afkomstig uit de Dominicaanse Republiek.
Het Eindhovens Dagblad meldde dat eerder die dag een vechtpartij had plaatsgevonden in de IJsvogellaan, een kilometer verderop.
12 minuten lopen, rekende de krant uit.
Ná de moord doorzocht de politie in de IJsvogellaan. Ze verschafte zich toegang door een ruitje in te tikken.
In de woning woonde de Dominicaan een gezin (twee kinderen).
Ook buiten werd onderzoek verricht. Een buurtbewoner vertelde dat 'meerdere mensen' ruzie hadden. Iemand schreeuwde: 'Hou hem vast!'
En dat het daarna ineens stil was.
Er lag bloed.
Mogelijk werd het slachtoffer in een auto meegenomen en er in de Jan van der Heydenstraat weer uitgegooid.
De politie wilde een verband met de fatale steekpartij aanvankelijk niet bevestigen, later wel.
Ze vertelde er toen bij dat een schietpartij op de Leo Lashleylaan meteen na de moord ook in het onderzoek werd betrokken.
Tijdens een pro forma-zitting bleek dat drie mannen in de IJsvogelstraat een bestelbusje wilden stelen: Ridouan B. en zijn broer Brahim alsmede de Turk Askin B.
Ze dachten dat er drugs in zaten, cocaïne en amfetamine.
Toen ze die niet vonden, drongen ze de woning van Henry M. binnen. Hij was de eigenaar van dat bestelbusje.
Omdat Henry M. in de keuken stond, was een mes voorhanden. Hij stak Ridouan.
Kortom: noodweer, aldus de advocaat van M.
Maar daar geloofde het Openbaar Ministerie weinig van, althans: dat Henry M. zou onschuldig was als zijn advocaat beweerde.
Na de overval reed hij namelijk naar de Leo Lashleylaan in Rotterdam.
Dat is op camerabeelden te zien.
M. zei dat hij shoppers met kleding op dat adres afleverde, maar bleek het om drugs te gaan - de drugs die het drietal had willen stelen.
M. hoorde 10 jaar tegen zich eisen.
Tegen de twee resterende overvallers werd 5 jaar geëist. Askin hoorde dat niet persoonlijk: hij was na de aardbeving in Turkijen naar familie daar vertrokken.
Broer Brahim had spijt.
'Ik heb zóveel verloren. Mijn broer, het vertrouwen van mijn moeder... En alleen maar omdat we bezig waren met boef zijn.'
Zijn advocaat vond de eis van 5 jaar overigens veel te hoog.
'Vijf jaar voor een poging om een auto of drugs te stelen (...) tegenover tien jaar voor het nemen van een leven, het voorhanden hebben van een grote hoeveelheid coke én het plegen van voorbereidingshandelingen?'
Om te concluderen: 'Of de eis tegen mijn cliënt is veel te hoog óf die tegen M. is veel te laag.'
De rechtbank gaf hem antwoord: M. kreeg 12 jaar, 2 jaar meer dan door het OM gevraagd.
(En zijn cliënt 3 jaar.)
