De 33-jarige Johanna betrad de kamer in het souterrain en liep meteen door naar het tafeltje onder het voorraam, dat ruim zicht gaf op de Oudezijds Voorburgwal.
De weekendtas die ze bij zich had (hoewel ze boven het peeskamertje woonde) zette die op het tafeltje. Erin lag het massageapparaat van het Duitse merk Vibrosan dat ze onlangs had gekocht. Haar klanten wisten het apparaat te waarderen. Sommigen betaalden er zelfs extra voor.
Ze legde het in de vensterbank, goed in het zicht, maar wel zo dat ze het gordijn er snel voor kon trekken als er politie aankwam. Die liet je wel met rust, als het maar niet te openlijk gebeurde.
Ze pakte haar portemonnee en telde 22,50 gulden af, de huur voor die nacht. Als ze weer weg was zou kamerverhuurster mevrouw Rikke – maar iedereen kende haar als Manke Miep – het geld ophalen.
Daarna pakte ze de sigarendoos van het merk Ritmeester uit de tas en legde die in een la van de kast tegen de zijmuur. De ‘pornografisch afbeeldingen’ erin hadden hetzelfde effect als de Vibrosan.
Ze liep door naar de grote, zinken emmer die onder de wastafel tegen de achtermuur stond en controleerde of die was geleegd; de vrouw die vóór haar de kamer huurde, vergat nog al eens de gebruikte preservatiefs weg te gooien.
Ze legde een oude krant op de bodem van de emmer, anders werd het zo’n kliederboel.
Ze kleedde zich om en ging als Magere Josje achter het raam zitten.
Haar echtgenoot Joop S. hing nu boven haar uit het raam van hun woning op de eerste, wist ze. Hij telde hoeveel mannen er bij haar naar binnengingen (dan wist hij hoeveel ze had verdiend en dus moest afdragen) en keek of er geen voosbinkjes tussen zaten: mannen die het gratis mochten.
Ze was te goed voor deze wereld. Laatst had ze een klant een ‘brommert’ gegeven!
Er heerste grote onrust in de buurt, die in kranten steevast als ‘donker Amsterdam’ werd aangeduid. Eind vorig jaar was Chinese Annie vermoord - en haar moordenaar was nog niet gepakt.
Ze keek naar buiten, zag de Oude Kerk en herkende de droogneuker: een van die vele mannen die alleen maar keken en nooit binnenkwamen.
Ze had geen hekel aan die mannen, ze had helemaal geen hekel aan mannen.
Nou ja, misschien aan háár man. Die was nogal gewelddadig. Zijn ex had verteld dat hij haar eens op kousenvoeten van achteren had beslopen en haar bij de keel had gegrepen en had voorspeld dat haar hetzelfde zou overkomen.
Geweld was ook de reden van de onrust in de buurt. De laatste tijd waren enkele prostituees bij hun keel gegrepen omdat hun klanten meenden dat ze die 7,50 gulden niet waard waren.
Schele Riek vertelde onlangs nog dat ze in een steeg door een man was…
De volgende dag om 8.00 uur wilde haar echtgenote Joop S. hun hond uitlaten. Hij zag dat de deur naar haar peeskamertje openstond.
Dat was afwijkend. Die deur was normaal gesproken dicht of geheel open. Nooit stond ze op een kier.
Magere Josje lag op bed, naakt. Haar handen in haar kruis gevouwen.
Hij liep weer naar boven en riep Manke Miep. ‘Kom gauw, Josje ligt er zo raar bij.’
Manke Miep zag meteen wat iedereen had kunnen zien: Magere Josje was dood, gewurgd. Maar S. hield vol dat ze alleen maar ‘een flauwte’ had.
Toch liep hij naar bureau Warmoesstraat, maar alleen omdat Manke Miep hem stuurde. Daar zei S. dat in zijn souterrain een vrouw was gevonden, die vermoedelijk dood was.
Hij zei niet mijn vrouw, maar een vrouw.
Helaas verzuimde de politie een wond in het gezicht van Joop S. te onderzoeken. Hoe vers? Waarmee aangebracht?
Een roofmoord was niet waarschijnlijk: het geld voor de huur lag er nog, voor iedereen te zien.
Aanvankelijk bleef de moord onopgelost. En dat zinde de buurt in 't geheel niet, want al die lastige verslaggevers van lokale en landelijk kranten zwermden erdoor.
Slecht voor de business.
En toen - ruim een jaar later en als een duveltje uit een doosje - verscheen daar Arthur, een bekende in de buurt. Hij vertelde de politie dat hij die nacht had gezien hoe Joop S. zijn vrouw had geslagen en geschopt.
Waarom hij zich niet eerder had gemeld?
Hij wilde zich er niet mee bemoeien en dacht bovendien dat de politie dit alleen wel afkon...
En zie, Joop S. werd na een eis van 12 jaar tot 10 jaar cel veroordeeld. Voor mishandeling de door ten gevolge hebbend.
Maar S. werd in hoger beroep vrijgesproken.
Jaren later meldde iemand zich bij de Moordatlas met de mededeling dat haar stiefvader die ochtend nog voordat Magere Josje was gevonden, was thuisgekomen en tegen zijn vrouw had gezegd: ik heb een vrouw vermoord...
