De steekpartij vond plaats om 13.15 uur.
De 42-jarige Reagan Perez werd door haar ex Roberto H. (52) in haar keel gestoken.
Ze overleed ter plaatse.
Perez was al langer bang voor hem, ondanks het straatverbod dat hij opgelegd had gekregen. Zo bang zelfs, dat ze niet meer op de benedenverdieping van haar eigen woning durfde te komen.
Laat staan buiten.
Nog die dag - om 16.00 uur - kon Roberto H. in Heerlen worden aangehouden, in de Hendrik van Veldekestraat.
Het was de tweede moord die Roberto H. pleegde. Op 25 mei 1994 had hij in de Gruttostraat te Alkmaar de Antilliaan Melvin Hooi doodgeschoten.
Roberto en zijn broer Charles wilden een familieruzie uitpraten en belden bij Hooi aan, maar raakten slaags met hem en de zijnen.
De politie was voor deze confrontatie gewaarschuwd, maar afwezig.
Op enig moment trok een familielid Melvin Hooi weer naar binnen. Op dat moment schoot Roberto hem door zijn hoofd.
Aanleiding tot de ruzie? Hooi zou de vriendin van Roberto's broer Charles hebben beledigd.
Robert H. kreeg voor de doodslag op Hooi 7 jaar.
En tbs met dwangverpleging, omdat het Pieter Baan Centrum de kans op herhaling groot achtte.
De rechtbank achtte hem verminderd toerekeningsvatbaar en behept met een ernstige stoornis van zijn zelfbeheersing.
Zijn broer werd vrijgesproken (maar wel veroordeeld voor het bezit van 60 gram cocaïne).
Voor beiden gold: vader in geen velden of wegen te zien.
Tijdens de rechtszaak werd Roberto niet alleen de doodslag op Hooi ten laste gelegd, maar ook twee eerdere pogingen tot doodslag in zijn woonplaats Rotterdam.
Bij die tweede poging had hij als een dolle om zich heen gestoken en daarbij iemand ernstig verwond.
Deze twee 'pogingen tot' waren in die 7 jaar en tbs met dwangverpleging verdisconteerd. Uiteindelijk zat H. 13 jaar in tbs-klinieken.
Toen zijn echtgenote daar verscheen en mededeelde dat ze wilde scheiden, probeerde hij haar beide ogen uit te drukken dan wel - afhankelijk van de bron - in een van die ogen te bijten.
Toen bij in de kliniek weer eens door het lint ging, verwondde hij drie beveiligers. Medewerkers van de kliniek wilden hem uiteindelijk alleen nog spreken als er twee beveiligers bij waren.
En nu dus Reagan Perez.
Moord, volgens het Openbaar Ministerie.
Perez had Roberto H. leren kennen in de tbs-kliniek waar hij zat. Daar zat namelijk ook een familielid van haar.
Een relatie ontstond, maar die werd door Perez weer verbroken.
Na zijn vrijlating kreeg Roberto H. nog enkele beperkingen opgelegd, maar die waren net opgeheven toen hij Reagan Perez doodstak.
Kennelijk was hij genezen, althans uitbehandeld verklaard.
Die dag kocht hij bij Albert Heijn een groot vleesmes en wachtte tot zijn ex haar woning verliet.
Dat durfde ze eigenlijk dus niet, uit angst voor hem. De dag ervoor was ze nog bij de politie geweest, maar die kon haar niet helpen.
Tijdens een regiezitting werd verder duidelijk dat H. zijn ex in de val had laten lopen.
Hij wist dat Perez hield van taarten bakken en vroeg een vrouw een taart bij haar te bestellen, die ze bij het aanstaande slachtoffer thuis zou ophalen.
Op een bepaalde dag, op een bepaald tijdstip.
Toen de vrouw de taart ophaalde, sloeg H. toe.
H. gaf de besteller van de taart 50 euro voor de moeite. Een dure taart dus. Vooral omdat hierdoor zijn aanvankelijke beroep op noodweer kansloos werd.
Later bleek dat Roberto H. ook een vrouw had willen doodsteken die het voor Reagan Perez had opgenomen.
Maar die kon zich op tijd in veiligheid brengen.
Het Openbaar Ministerie eiste levenslang, de rechtbank veroordeelde H. tot 20 jaar en tbs.
Voor moord. Want voorbedachte raad. Vanwege die taart, vanwege het mes (speciaal aangeschaft) en omdat hij kort voor de moord zijn zoon telefonisch had laten weten dat hij het zou doen.
En kort na de moord dat hij het gedaan had.
In hoger beroep eiste het OM opnieuw levenslang. De rechtbank veroordeelde hem dit keer conform.