De 34-jarige Manuela Derksen werd rond 17.00 uur in een woning gevonden na een melding.
Ze was zestien keer gestoken. In hals, borst en buik.
De politie hield haar 41-jarige vriend Maurice P. aan.
Het slachtoffer had bijna een dag dood in de woning gelegen voordat P. - althans iemand - de politie belde.
Al die tijd waren de twee kleine kinderen van het stel ook thuis. De oudste van 4 zat uren naast het lichaam van zijn moeder, de jongste van 2 was door Maurice P. in haar slaapkamer opgesloten.
P. kon zich tijdens de eerste regiezitting nauwelijks iets herinneren.
Maar hij sloot niet uit dat hij een mes uit het messenblok had gebruikt. Dat mes was toen in ieder geval nog zoek.
Duidelijk werd wel dat hij veel drugs gebruikte. Zijn pillengebruik was zelfs problematisch.
En dat hij er vaker op los sloeg.
Tijdens de inhoudelijke behandeling van de zaak werd ook duidelijk dat de twee in scheiding lagen.
Dat wil zeggen: Manuela wilde van hem af en hij kon zich daar niet bij neerleggen.
En al helemaal niet dat zij al een ander had.
Volgens de officier van justitie volgde de moord op een periode van ‘controle, isolatie en bedreigen’ - geheel naar het boek Control van Jane Monckton Smith.
Het OM eiste 20 jaar. Voor moord.
De rechtbank veroordeelde P. tot 14 jaar. Voor doodslag en dus niet voor moord. Voorbedachte raad was volgens de rechtbank niet bewezen.
'De jeugd van de kinderen is door deze traumatische gebeurtenis getekend.'
