Haar moordenaar was binnengekomen door een glas-in-loodruitje naast de voordeur in te slaan en door het ontstane gat de deur van binnenuit te openen.
Kennelijk zat die niet op het nachtslot.
En ook de kamer die Elly Segov op de tweede verdieping huurde, was niet afgesloten.
Ze was bovendien alleen thuis.
Op 1-hoog woonde het gezin De Groot, maar dat was op vakantie. En de bewoonster van 2-hoog - de vrouw van wie ze de kamer huurde - lag in het ziekenhuis.
Buren hadden om 3.00 uur lawaai gehoord, maar er geen acht op geslagen. De volgende ochtend om 8.00 uur werd ze gevonden.
Segov lag in nachtkledij op het bed. Het broodmes ook.
Het bleek haar broodmes.
Eleonora Segov (26) woonde zo'n drie weken op de kamer en was lerares op een nijverheidsschool en geen prostituee, liet de politie weten. Voor alle duidelijkheid.
Ze was gescheiden. Beter gezegd: ze leefde gescheiden van haar echtgenoot. Die werd (dus) als eerste aangehouden, meteen al op de ochtend van de vondst van het lijk. Zonder enige aanleiding.
Terwijl de man werd verhoord, diende zich een tweede aan, bouwkundig tekenaar Anton (23).
Anton arriveerde tegen het middaguur bij de woning van Segov, want - zo vertelde hij de agent die voor het pand stond - hij had met haar afgesproken om te gaan lunchen.
Op het bureau bekende hij dat hij de vorige dat met Segov en een vriend van hem in de auto Segov - een Amo 6 - bij de woning van Segov was gearriveerd.
Die vriend was weggegaan en hij had de avond met Segov doorgebracht. Hij bekende verder dat hij 'zijn genoegen met haar had gevonden' (soms zijn verbalisanten grote stilisten).
Maar toen hij het pand verliet, leefde ze nog.
Ondanks het feit dat hij tegenstrijdige verklaringen aflegde over het exacte tijdstip waarop hij de woning had verlaten, nam de politie hem niet in hechtenis.
Dat kon namelijk niet, want de ex-echtgenoot zat nog vast...
Op 26 juli werd Anton alsnog aangehouden. En op 6 augustus weer vrijgelaten: geen bewijs.
Daarop werd zijn vriend aangehouden, die ook in de Ami 6 had gezeten. Altijd mogelijk dat die 's nachts was teruggekomen nadat Anton het pand had verlaten.
Maar ook hier: geen bewijs.
In een poging de dader alsnog te identificeren, maakte de politie bekend dat ze in de kamer van Segov een manchetknoop met donkere steen in doublé montuur had gevonden alsmede een 72 cm lang zilveren kettinkje met twee lassen erin.
Niets.
Het dossier lag al op de plank toen in 1967 Hans van Zon werd gearresteerd, de drievoudig moordenaar die altijd aan zijn manchetknopen zat te frunniken.
Hij was in 1967 opgepakt voor de moord op zijn vriendin Coby van der Voort en roofmoorden op twee anderen. Zou hij dan niet ook...
Tijdens de verhoren verklaarde Van Zon allerlei beelden te zien, beelden die samen een bekentenis lijken te vormen. Hij zei: 'Ik neem voor mij zelf toch wel aan dat ik Elly vermoord heb.'
Maar de rechtbank maakte korte metten met die bekentenis in beelden. Van Zon werd wel voor de andere drie moorden veroordeeld.
