De 44-jarige Herman Goyaerts werd om 1.30 uur gevonden, met geboeide handen en ingeslagen schedel.
Het was de eerste moord op een homoseksueel in de jaren vijftig en de eerste in een reeks moorden op homoseksuelen die niet werden opgelost.
Goyaerts werd in zijn vaste stoel in de woonkamer gevonden. Zijn handen waren gebonden.
De manier waarop de knopen waren gelegd, deed vermoeden dat de dader verpleger was. Al dan niet werkzaam in het Wilhelmina Gasthuis, gelegen tegenover de woning van Goyaerts.
Zowel de vriend als een vriend van Goyaerts was verpleger.
De dader had bovendien zorgvuldig vermeden twee keer op dezelfde plek te slaan, dus vermoedelijk wist hij dat het bij de tweede slag kan spatten.
De Moordbrigade ging uit van een crime passionel en redeneerde: het slachtoffer is van het vrouwelijk type en dus is de dader ook van het vrouwelijke type, want een concurrent op het amoureuze vlak.
De vriend had een alibi, een vriend niet. Wel een motief. Maar de politie kreeg het bewijs niet rond.
